Op 5 december 1967 werd Moadab in een kamer in Isfahan geboren. Wat mooi! Wat leuk!
Voor kinderen in Nederland is niet leuk om op 5 december geboren te worden. De reden daarvoor is dat 5 december feest voor alle kinderen is en er dus geen aandacht is voor het kind dat jarig is.
Ik heb nooit last gehad van mijn geboortedag. Tot het mijn 30-ste kende ik geen Sinterklaas. Hij komt nooit naar Isfahan. Waarom hij niet komt, weet ik niet. Hij is dichtbij ons; Turkije ligt naast Iran, maar toch kiest Sint ervoor om naar Nederland te gaan.
Met een beetje goede wil kan ik zeggen dat ik zelf Sint Nicolaas ben. In december 1998 vluchtte ik uit Iran naar Nederland. Sint Nicolaas komt ook elke jaar naar Nederland in december. Het gebied dat wij vandaan komen is bijna hetzelfde. Het verschil is dat hij elk jaar teruggaat, terwijl ik heb gekozen om hier te blijven. Dat zegt ook iets over ons karakter. Ik houd niet van reizen, hij blijkbaar wel. Daarnaast ben ik ook nog gieriger dan hij. Ik geef alleen mijn eigen kinderen cadeaus.
Ik heb ervoor gekozen om hier te blijven. Leven is keuzes maken. Bij elke keuze die ik maak, vraag ik mijzelf af: “Is het een goede keuze geweest?” Ik weet het niet. Misschien is het goed om volgend jaar net als Sinterklaas terug te gaan na 5 december. Dit jaar lukt niet meer, maar volgende jaar misschien? Kan dat? Lukt het?
Ten slot wil ik nog een geheim aan jullie vertellen. Ik hoop dat het geen invloed heeft op onze kinderen: Sinterklaas bestaat niet maar ikke wel!!!!!!!!!!!!!