Huilende berg

Vorige week was Iran weer in het nieuws. Deze keer ging het over verkrachtingen die in gevangenissen in Iran plaatsgevonden hebben. Verkrachting in de Iraanse gevangenis gebeurt al dertig jaar, maar het werd nooit openbaar omdat de Iraanse regering zichzelf als heilig beschouwde (en dus niet bekritiseerd kon en mocht worden), en omdat in de Iraanse cultuur de slachtoffers zich moeten schamen.
Van 1980 tot 1990 – en vooral in 1988 – heeft de Iraanse regering veel politiek actieve jongeren geëxecuteerd. Onder hen veel meisjes, van wie velen nog maagd waren. Volgens een interpretatie van de koran krijgt een meisje dat als maagd geëxecuteerd is een plekje in het paradijs. Dat moest natuurlijk voorkomen worden. Daarom bedacht de Iraanse regering, in de persoon van ayatollah Jannati (de man de nu voorzitter van de raad van hoede is) een truc. Twee dagen voor hun executie werden de meisjes uitgehuwelijkt aan een militiesoldaat, die dit kortstondige huwelijk als beloning kregen. Geheel volgens de Islamitische wet werd er ook een trouwboekje gemaakt waarin stond hoeveel geld de bruidegom aan bruid zal geven voor twee nachten. ‘Sighe’ heeft zo’n kort huwelijk. Twee dagen later werd het onschuldige meisje geëxecuteerd.
Een dag na de executie mochten de ouders het lijk van hun kind ophalen. Dat wil zeggen, nadat ze betaald hadden. Executie kost immers geld en dat geld moest teruggekregen worden. De ouders moesten dus de kosten van de kogels betalen. Voor de ouders van de maagdmeisjes lag het anders. Ik ken een verhaal van ouders die honderd euro toe kregen. Toen ze vroegen waar ze dat aan te danken hadden was het antwoord: ’Jullie dochter is een paar dagen getrouwd geweest met onze zoon. De afspraak was dat ze vierhonderd euro zou krijgen voor die trouwerij. Nu zijn de kosten van drie kogels eraf; de rest krijgen jullie.’ Ik maak geen grapje. Het gebeurde echt.
Voor jongens is er een andere regeling. Jongens worden niet door de aardige militiesoldaten verkracht, tenzij ze natuurlijk jong en mooi zijn. Bij elke Iraanse gevangenis zijn er veel mensen die psychisch niet in orde zijn, ook gevangenen. Ze hebben ernstige delicten gepleegd en ze moeten volgens de Islamitische wet geëxecuteerd worden, maar omdat hun kwaliteit te hoog is, krijgen ze strafvermindering op voorwaarde dat ze opdrachten uitvoeren. Als ze een jongen willen vernietigen, sturen ze hem een paar nachten naar de cel van dit soort mensen. Die mensen hebben een enorme macht binnen de gevangenis. Soms moeten ze voor een opdracht naar een andere gevangenis of moeten ze in de stad iemand verkrachten. De term die hiervoor gebruikt wordt is ‘bruidegom maken’ en dat betekent: wij zorgen dat je vanavond even oefent om een goede bruidgom te worden.
Op een avond in Iran wilde ik bovenstaande gebeurtenissen met iemand delen maar ik kon niemand vinden. Ik ging naar een berg, klom een uur lang omhoog en helemaal boven heb ik mijn verhaal aan de berg verteld. Tot mijn grote verbazing zag ik enorme tranen van de berg. Geachte lezer: u gelooft mij niet. Maar ik heb het met mijn twee ogen gezien.